16 listopada o godz. 17.00 na Sali Lustrzanej Pałacu Potockich we Lwowie został zaprezentowany monodramat „Ostatnie tango z Herbertem” oparty na twórczości Z. Herberta. Aktor i reżyser – Przemysław Tejkowski. Inscenizacja – Krzysztof Szczęsny, Przemysław Tejkowski. Muzyka – Jacek Chrobak W kompozycji wykorzystano utwory muzyczne Przemysława Gintrowskiego. Wykaz utworów Herberta: Las Ardeński, Raport z oblężonego miasta, Szwaczka, Zasypiamy w słowach, Brewiarz i mur, Pan od przyrody, Mój ojciec, Syn cesarza, Cesarz, Potęga smaku, Przesłuchanie anioła, Hakeldama, Testament, Życiorys, Umarli, U wrót doliny, Przesłuchanie Pana Cogito, Koniec. W rytmie tanga bohater wspomina dzieciństwo i młodość, zmaga się z życiem, buntuje się przeciw pajęczynie egzystencji, by w końcu zawędrować w zaświaty. Spektakl oparty w całości na twórczości Zbigniewa Herberta, od Lasu Ardeńskiego do Przesłania Pana Cogito. Bohater przedstawienia, kloszard rzucony na śmietnik życia stara się w rytmie tanga rozgryźć jego tajemnicę wydobywając z ciszy wiersze poety. W spektaklu Herbert mówi przez postać osoby wykluczonej, bezdomnego, który mieszka na śmietniku. Autor monodramatu twierdzi, iż przede wszystkim wynika to z samej poezji Herberta. Pisze on o „dumnym wygnaniu” (nasze oczy i uszy odmówiły posłuchu/ książęta naszych zmysłów wybrały dumne wygnanie), o tym, że nie chce ona żyć w świecie „rumianym, jak rzeźnia o poranku” (choć te słowa nie padają w spektaklu). Herbert (twierdzi autor spektaklu) pod wieloma względami był osobą wykluczoną, sam się wykluczył, bo była to konsekwencja wierności samemu sobie. Mój wykluczony jest bezdomny, ale jeśli widz ogląda osobę, która ma poczucie własnej godności, pod wieloma względami jest bogata. Tak naprawdę, pieniądze są ostatnią rzeczą, która świadczy o bogactwie człowieka.
Kategorie: aktualności, koncert